Kim jest ta pani?
Zgadnijcie moi kochani.
Chorym poprawia poduszki, choć nie jest pielęgniarką.
Smaży wspaniałe racuszki, choć wcale nie jest kucharką.
Uczy nas różnych robótek, choć nie jest panią ze szkoły.
I ma lekarstwo na smutek, że musisz być przy niej wesoły.
Wkłada mi od niechcenia cukierki w kieszeń fartuszka.
Często spełnia moje życzenia jak dobra wróżka.
A kiedy włoży suknię nową i uśmiech oczy jej rozjaśni
to myślę - może jest królową, która na chwilę wyszła z baśni.
A to jest przecież moja Babcia tylko rysunek ją pomniejsza,
ale jest prawie taka sama tylko dużo, dużo ładniejsza.